Mικρό ποίημα (από nba words)

Standard

_____________________________________________________________

Αχ… πεινάω, μου λες. Πολύ. Σε νιώθω. Ξέρω πως είναι. Και ξέρω ακόμα πως σ αρέσουν τα γλυκά και οι καραμέλες :) Μα εγώ δε σου δίνω παντεσπάνι, σου δίνω ψωμί. Απ το ψωμί μου αυτό, αν θες, πάρε και φάε, αν θες προσπέρνα. Μα αν προσπεράσεις και πεινάσεις, πώς να σε βοηθήσω? Μονάχα αυτό πες μου! Πάλι ψωμί θα έχω να σου δίνω, μέχρι τη μέρα εκείνη που θα το δεχτείς. Και όχι από πείνα, όχι! Μα που θα ξέρεις τότε, πώς η ζάχαρη, όταν πεινάς, δεν φτάνει. Αν έφτανε, θα σου δινα. Το ξέρεις…

(στον E.A. που τρύπωσε στα βάθη της καρδιάς μου κι ίσως ακόμα παραπέρα)

Ένα σχόλιο »

  1. δεν κατάλαβες igor. (όπως πάντα άλλωστε)

    αυτό που είμαι είναι μια υπερβολικά αφοσιωμένη νοσοκόμα. που έχει πάρει σύνταξη και δε θέλει να την ενοχλούν

Σχολιάστε