Μ. Erikson

O Milton Erikson  γεννήθηκε το 1901 και πέθανε το 1980. Ήταν γνωστός για την ικανότητα του στην θεραπευτική ύπνωση.

Ο Έρικσον ανακάλυψε πρώτη φορά την ύπνωση όταν ήταν ακόμα παιδάκι. Ήταν χειμώνας και στην πόλη του το χιόνι είχε σκεπάσει τους δρόμους. Ο μικρός Έρικσον αποφάσισε να πάει στο σχολείο πριν από όλους τους άλλους. Το χιόνι ήταν φρέσκο κι απάτητο κι έτσι άφησε τα χνάρια του σε μια ευθεία γραμμή. Ύστερα κρύφτηκε πίσω από ένα παράθυρο και περίμενε τους υπόλοιπους συμμαθητές και δασκάλους. Όλοι τους ερχόμενοι στο σχολείο πετούσαν πάνω στις πατημασιές του Έρικσον. Αυτό συνεχίστηκε για αρκετές μέρες με τον μικρό Έρικσον να παρακολουθεί. Μια μέρα αποφάσισε να περπατήσει όχι σε μια ευθεία γραμμή αλλά σε μια τεθλασμένη κάνοντας συνεχή ζιγκ ζαγκ πάνω στο χιόνι. Ύστερα κρύφτηκε πάλι και περίμενε. Όλοι οι συμμαθητές του αλλά και όλοι οι δάσκαλοι πάτησαν πάνω στις πατημασιές του ερχόμενοι στο σχολείο περπατώντας ζιγκ ζαγκ. Κανείς δεν σκέφτηκε να περπατήσει σε μια ευθεία γραμμή ανεξάρτητα από την προδιαγεγραμμένη πορεία φτιάχνοντας νέες πατημασιές.

Ο Έρικσον είπε μετά από χρόνια, don’t blindly follow other people’s tracks in the snow.

O Έρικσον και η νοσοκόμα απ’ τη Βοστώνη

Το 1956 ο Μίλτον Έρικσον βρέθηκε στο ψυχιατρικό νοσοκομείο την Βοστώνης για να μιλήσει για την ύπνωση. Περπατούσε στους διαδρόμους του νοσοκομείου για να βρει κάποιον εθελοντή για την παρουσίαση του. Περπατώντας παρατήρησε μια νοσοκόμα ονόματι Μπέτυ. Την πλησίασε και την ρώτησε αν θα ήθελε να συμμετάσχει σε μια παρουσίαση ύπνωσης που θα έδινε για τους υπόλοιπους γιατρούς. Εκείνη απάντησε διστακτικά ότι δεν ξέρει τίποτα από ύπνωση. Εκείνος απάντησε ότι όσα λιγότερα ξέρει τόσο καλύτερα. Εκείνη ήταν διστακτική αλλά τελικά συμφώνησε και έδωσαν τα χέρια.

Ενθουσιασμένος ο Έρικσον πήγε στην αίθουσα των γιατρών και τους ανακοίνωσε ότι βρήκε εθελοντή και ότι αυτός ήταν η νοσοκόμα Μπέτυ. Θορυβημένοι οι γιατροί αντέδρασαν έντονα λέγοντας του ότι αυτή ήταν η χειρότερη επιλογή που θα μπορούσε να κάνει και ότι δυστυχώς δεν μπορούσε να χρησιμοποιήσει τη συγκεκριμένη νοσοκόμα. Η Μπέτυ έπασχε από πολύ βαριάς μορφής κατάθλιψη και ήταν στα πρόθυρα της αυτοκτονίας. Ήταν ορφανή και δεν είχε αδέλφια. Οι γιατροί είπαν στον Έρικσον ότι η Μπέτυ πάθαινε συνεχείς κρίσεις, είχε δηλώσει παραίτηση και επίσης είχε αρχίσει να χαρίζει πρόσφατα τα πράγματά της. Οι γιατροί πίστευαν ότι με την ύπνωση η αυτοκτονία της θα ερχόταν πιο γρήγορα. Ο Έρικσον επέμενε.

Τελικά η Μπέτυ πήρε μέρος στην ύπνωση. Στη διάρκεια της ύπνωσης ο Έρικσον την οδήγησε στο δάσος όπου της εξήγησε για τον κύκλο ζωής των δέντρων, την εποχή όπου πέφτουν τα φύλλα και την εποχή που ξανανθίζουν. Ύστερα την οδήγησε στον ζωολογικό κήπο όπου της έδειξε τα καγκουρώ που κουβαλούσαν στο μάρσιπο τα μικρά τους κάνοντας συνειρμούς μεταξύ της δουλειάς της νοσοκόμας και της φροντίδας. Τα μικρά καγκουρώ λέγονται joey κι έτσι ο Έρικσον συνέδεσε την γέννηση παιδιών και την φορντίδα με την χαρά (joey-joy). Στο τέλος την πήγε την παράλία η οποία έδωσε χαρά στις προηγούμενες γενιές, στην τωρινή αλλά και στις επόμενες.

Η ύπνωση τελείωσε ομαλά και η εκδήλωση έκλεισε.

Την επόμενη μέρα η Μπέτυ εξαφανίστηκε. Το πρωί δεν εμφανίστηκε στο νοσοκομείο και δεν μίλησε με κανέναν. Η αστυνομία μπήκε στο σπίτι της όπου δεν βρήκε κανένα στοιχείο, κανένα σημείωμα ούτε καν τη στολή της. Η αστυνομία έκανε έρευνες αλλά το σώμα της δεν βρέθηκε πουθενά. Ο Έρικσον κατηγορήθηκε από τους ιατρικούς κύκλους αλλά εφόσον δεν υπήρχαν αποδείξεις η υπόθεση έκλεισε ομαλά.

Πέρασε ένας, χρόνος, δύο χρόνια, πέντε χρόνια, δέκα χρόνια και κανείς δε θυμόταν πια την Μπέτυ και εκείνη την παρουσίαση ύπνωσης. Όμως μετά από 17 χρόνια ο Έρικσον δέχτηκε ένα τηλεφώνημα στο γραφείο του.

Η φωνή ήταν μιας μεσήλικης γυναίκας. Όταν ο Έρικσον ρώτησε ποιος είναι εκείνη απάντησε χαρούμενα, είμαι η Μπέτυ, η νοσοκόμα που υπνωτίσατε πριν 17 χρόνια. Και μου ρθε σήμερα και σκέφτηκα αν θα θέλατε να μάθετε τι απέγινα. Και του διηγήθηκε την ιστορία της η οποία έγινε αργότερα γνωστή.

Μετά το τέλος της ύπνωσης η Μπέτυ εκείνο το βράδυ που έφυγε από το νοσοκομείο πήγε στο κέντρο κατάταξης του ναυτικού και απέτησε άμεση κατάταξη στο σώμα νοσοκόμων . Την επόμενη μέρα πήρε τα χαρτιά της και χωρίς άλλα προσωπικά αντικείμενα μπήκε εθελόντρια νοσοκόμα στον Αμερικανικό στρατό για τέσσερα χρόνια κι ύστερα για άλλα τέσσερα. Στο τέλος των οχτών χρόνων γνώρισε έναν απόστρατο αξιωματικό τον οποίο παντρεύτηκε κι έκανε πέντε παιδιά. Από τότε δούλευε σε ένα νοσοκομείο.

Ο Έρικσον διατήρησε μαζί της αλληλογραφία για πολλά χρόνια.